Cuteness Ahoy!

Na een beetje bijgekomen te zijn van het nare nieuws met betrekking tot mijn autootje, zat dit linkje in mijn mailbox, gekregen van een collega, waarvoor dank! Je had geen beter moment kunnen uitkiezen.

Koen en ik zijn nu nog bezig alle plaatjes te bekijken. Aanrader voor iedereen die van pluizig en beestachtig houdt!

Niet weeeer de Hatmobile...

Van de week werd ik zondagnacht wakker vanwege herrie buiten, op de parkeerplaats. Er ging ook iets van een alarm af. Ja hoor, volgende ochtend stond er een gepikeerde autobezitter zijn trots te inspecteren. De ruit aan bestuurderszijde lag helemaal aan diggelen. Ik bedacht me nog, dat dat de laatste tijd wel weer akelig vaak gebeurt. We krijgen ook regelmatig briefjes op de auto met daarop de vraag "Is uw auto veilig?" en een beoordeling. Bij mij was het telkens "uitstekend" wat wil zeggen dat alles op slot zat en er niets in het zicht lag.

Mooi niet veilig dus! Koen en ik hadden net gegeten, toen ik naar buiten keek en zag dat er iets raars te zien was aan mijn autootje. Het leek in eerste instantie vanuit de verte op een enorme deuk. We gingen meteen kijken, bleek dat mijn hele slot aan bijrijders zijde eruit was gesloopt! Bah bah! Ik snap er helemaal niks van. Nog geen halfjaar terug drie ruiten aan diggelen en nu dit? Denken ze nu echt dat er in mijn barrel wat te halen valt?

Toevallig smste Neel dat er bij haar van de week/vorige week ook een slot geforceerd was. Niet normaal, is er opeens een run op oude auto's ofzo? Ik laat voortaan ook mijn handschoenenkastje open om te laten zien dat er niks in zit. Misschien moet ik voortaan maar gewoon de deur openlaten, kunnen ze het zelf allemaal uitgebreid bekijken, zonder mijn autootje te slopen en mij voor de kosten op te laten draaien...

Nieuwe schoenen!

Al een tijdje zat ik een beetje te azen op nieuwe hardloopschoenen en liefst met zo'n Nike gadget, om de motivatie weer een beetje een boost te geven. Er verschijnen overal ook steeds meer gespecialiseerde winkels die afdrukken van je voeten maken en filmpjes van je looptechniek opnemen om ze te bepalen welke schoen het beste bij je past. Leek me erg nuttig om dat eens uit te vinden, aangezien ik al heeeel lang op schoenen loop die ik ooit van mam heb gehad. Vast niet de beste manier om je schoenen uit te kiezen.

Aangezien het vakantiegeld binnen is, kon daar best een paar nieuwe hardloopschoenen vanaf dus op naar de Run2Day. Ik had keurig mijn oude schoenen meegenomen omdat ik ergens gelezen had dat ze daar ook een hoop uit af kunnen lezen. Daar werd dan ook meteen naar gevraagd door de verkoper. Mijn oude schoenen hebben een extra versteviging aan de binnenkant van de voet, maar de verkoper vroeg zich af of dat ook echt nodig was. Daarom moest ik eerst een stukje in de winkel rennen op neutrale schoenen en werd dit opgenomen. Vervolgens gingen we samen het filmpje bekijken. Ik heb inderdaad de neiging met mijn voeten een beetje naar binnen "door te zakken" mijn voeten komen iig niet helemaal loodrecht op de grond neer. Ik heb dus inderdaad antipronatie schoenen nodig. De verkoper bracht me twee paar schoenen, die ik beiden mocht passen en uitproberen. Moeilijke keuze wel want de een had een heerlijk zacht stuk in het midden, maar de ander zat weer heel fijn om m'n voet. Uiteindelijk heb ik toch voor laatstgenoemde, de Asics GT2140 gekozen.



Ik heb vandaag voor het eerst hardgelopen op de nieuwe schoenen en meteen een blaar! Waaah ik hoop maar dat het door slechte sokken komt of door het feit dat ze nog een beetje ingelopen moeten worden. Wel meteen mijn Nike+ gecalibreerd en toegevoegd aan mijn blog. Leuk allemaal statistiekjes bijhouden voortaan.

Festung open air/United Metal Maniacs

Het laatste weekend van mei was het dan zo ver: tijd voor het eerste festival van het seizoen: jeeeuj! Met zijn drieën naar Festung, Koen ging namelijk ook gezellig mee!

Ik had lekker ruim vrijgenomen: van donderdag t/m dinsdag om flink voor te kunnen bereiden, maar ook om na afloop uitgebreid bij te komen. Donderdag hebben Koen en ik nog wat laatste boodschappen gedaan en alvast de tenten, stoelen en luchtbedden in de auto van Laurens gedaan. We zouden namelijk de vrijdag al redelijk bijtijds vertrekken. Er was zelfs nog tijd voor een haarverfje!

De rit verliep in eerste instantie erg voorspoedig....totdat we vlak voor Hannover opeens een lekke band kregen! Ik schrok me echt rot. We stonden op een heel ongelukkige plek op de vluchtstrook stil. Het was de rechterachterband en we waren gelukkig met zijn drieën dus aan de slag. "Gelukkig" had Laurens al eens eerder een lekker band gehad en wist hij hoe je een band moet verwisselen. Ik heb het zelf nog nooit eerder hoeven doen, het blijkt zelfs uitgebreid in het boekje van je auto te staan. Het verwisselen van de band ging eigenlijk best goed en snel. We hadden bedacht om eerst naar het festival door te rijden en dan de zaterdag maar even op zoek te gaan naar een garage in Bitterfeld zelf. Eenmaal in Bitterfeld hebben we nog wat laatst inkopen gedaan: fris, een weggooibarbecue, fakkels en allemaal spulletjes voor bij de barbecue! Jummmmmmmmmm


Nadat we de tenten hadden opgezet (bij onze vrienden die ook net op het terrein aan waren gekomen), was het tijd voor barbecuen! Ging nog best goed op zo'n weggooi ding en in Duitsland kun je allerhande vage kaashapjes kopen die ook prima op de barbecue te garen zijn. Ik vond de KaasJalapenohapjes bijvoorbeeld erg goed, maar ook de mozarellavingers waren weer heerlijk. We zijn nog even naar de 24 uurs tent geweest, waar het erg druk en gelukkig een beetje warm was! Helaas ging de tent al redelijk vroeg dicht, tijd voor wat nachtrust dan maar.

De zaterdag zijn we naar een garage geweest om de band te laten checken, volgens de man van de garage was het prima en konden we er ook gewoon mee naar huis rijden. Fjeeeew!

Om 15u begonnen de eerste bands. We hebben nog even bij de tent rond gehangen, hebben polsbandjes gehaald en zijn uiteindelijk richting het festivalterrein vertrokken. De bands waren super! We hebben o.a. Urgehal, Deströyer 666 en Aura Noir gezien.


De laatste band was Bömbers, die klonken ook prima vanuit ons tentenkamp, met weeeeeer tijd voor barbecue!

De volgende dag leek het erg warm te worden. Op het punt dat we richting terrein wilden gaan, barstte echter een enorme regenbui los! We zijn maar even bij de tenten gebleven om de partytent vast te houden!



Toen het wat minder werd, zijn we toch richting festivalterrein gegaan. Gelukkig waren de bands ook tijdelijk opgehouden met spelen vanwege het slechte weer. Tijd voor Enthroned, Zemial, Melechesh, Forgotten Tomb en de afsluiter Absu! Ik vond vooral Melechesh helemaal geweldig!



Kortom het was weer een zeer geslaagde opening van het festivalseizoen! Wat dit jaar erg goed was op het terrein waren de pfilzenpanne: bakje tjokvol met champignons in een of ander kruidenprutje, sausje erbij en je mocht er ook nog van die lekkere Duitse bammetjes bij pakken. Jummmmm! Fijn dat er ook iets non-vlezigs was deze keer.

Sas aan de frou!

Al een poosje loop ik te twijfelen over m'n haar! Een pony (in het Belgisch: froufrou, met dank aan Willemein!) lijkt me toch wel heeeeeeel leuk, maar wat nou als het totaal niet staat!? Eng!

Afgelopen vrijdag vond ik echter een handig hulpmiddel om daar achter te komen, namelijk een website waar je allerlei kapsels en make-upjes op jezelf uit te testen! Hilarisch! Je kunt er een foto van jezelf uploaden en dan zo al die kapsels erop plakken. Kleurtjes van het haar aanpassen, wijder/boller, mascara erbij en klaar! Heb me er de hele avond mee vermaakt.

Uiteindelijk heb ik sinds dit weekend dan toch een heuse frou! En ik ben er helemaal in mijn nopjes mee! Zie hier het resultaat:

Sas + frou!

Hij is op de foto nog net wat te lang, maar wel lekker rommelig en dat was helemaal de bedoeling! Jeeeeeeeeeeuj!

Nieuwe ratties!

Jaaaaaaaaaa eindelijk zijn ze er: mijn nieuwe ratjes van Rattery in de Rats! Het duurde even vanwege flink wat tegenslagen de afgelopen tijd bij de Rattery, zoals ook op de website te lezen was. Het zijn natuurlijk allemaal levende wezentjes, dus je kunt zulke dingen moeilijk plannen. Zaterdagochtend om 11 uur was het toch zo ver: ik mocht mijn twee nieuwe meisjes op gaan halen. En ze zijn het wachten dubbel en dwars waard! Ze zijn echt keischattig en hartstikke lief en tam! Ik heb samen met Neel die hier even op visite was geprobeerd foto's te maken van ze. Maar ze zijn nog erg beweeglijk en zoooo klein! Er zijn uiteindelijk toch wat leuke kiekjes uit gekomen en het was vooral erg gezellig in de bank.

Belhamel Freggle

Freggle is de kleinste van het stel, een ontzettende belhamel! Ze is echt nog zo klein dat het net een muisje lijkt. Zie je niet zo goed op de foto, maar vergeleken de huidige ratten is het echt nog maar een hummeltje hoor. Officieel is ze "cinnamon pearl varieberken geblest": een hele lichte tint, niet helemaal effen en ze heeft een schattig wit blesje op haar neus, net als ZsaZsa.

Ondanks haar afmetingen is ze ontzettend druk en beweeglijk en voor niets en niemand bang. Ze rende zaterdag meteen de bank in vanuit het transportkoffertje en duikt zonder pardon bovenop de andere ratten. Vooral Nuts kan daardoor wel even flink boos worden en af en toe wordt luid gesqueekt en gerend in de kooi. We denken dat het toch wel goed gaat komen, de rangorde moet alleen even opnieuw worden bepaald. Squeekende ratjes bijten niet! Ik houd ze wel een beetje in de gaten en ZsaZsa is er al een paar keer tussen gesprongen als heuse bemiddelaar!

Even m'n neus poetsen na het tot de orde roepen van die druktemakers

Nummer twee komt uit een ander nestje en is daardoor toch al flink wat groter dan haar "zus". Ik heb haar Ruby genoemd vanwege haar mooie robijnrode ogen (en leuk vanwege het gelijknamige nummer van de Kaiser Chiefs)! Officieel is het een berken siamees met dumbo-oortjes. Ik vind haar echt een plaatje en ze doet me een beetje aan Muis denken. Ze is een stuk rustiger dan Freggle en dat is eigenlijk wel een prettig idee.

Ruby Ruby Ruby Ruby!

De oudste van het stel, Penotti, vindt het vooral erg vermoeiend. Toch liggen de kleintjes uiteindelijk lekker bovenop Penotti te tukken.

Lekker veilig zo'n rattenoma

Overigens was het dan wel lastig de nieuwelingen te fotograferen, Nuts en ZsaZsa gingen er juist even helemaal voor zitten: snuitjes in de lens en hop:

Komt er nog wat van met die foto? Krijgen we daarna weer aandacht?

Ik heb bovenstaande foto meteen als bureaubladachtegrond ingesteld! Leuk om die snoeten te zien als ik m'n computer opstart.

Het was ook erg leuk om de Rattery te bezoeken. Alles wordt echt super bijgehouden op de website, maar om dan Anous, de bewoners en de mooie nieuwe kooienconstructie in het echt te zien is toch wel weer veel leuker. Ik mocht ook de broer van Nuts en ZsaZsa, Quark even vasthouden, wat een lief en groot beest zeg! Laurens riep al meteen dat we ook aan de mannen moeten!

Zoals blijkt uit bovenstaand verhaal is er weer volop leven in de brouwerij, ik ben echt ontzettend blij met deze minimeisjes!

Neels verjaardag

Op 9 mei is Neel jarig en was het groot feest @ Neeltjes place!
We hebben 's ochtends thuis uitgebreid ge-Wii-fit en gefietst en kwamen rond etenstijd bij Neel en Joachim aan. Daar was het al gezellig druk en er stond een enorm buffet klaar op de tafel. Ze hadden er echt werk van gemaakt en ook een aantal vrienden/ouders hadden hun steentje bij gedragen: jummmmmmmmmmmm. Het was echt heerlijk!

We hebben nog lekker lang nagetafeld en na een echte borrel (joehoeee!) was het tijd om weer naar huis te gaan (ik hoefde gelukkig niet te rijden). We kregen zelfs nog een lading hapjes mee naar huis, dat kwam de volgende dag goed van pas.

Weer eens een update: koninginne/bevrijdingsweekend/midweek

Alweer even geleden was het wel een heeeel lang weekend! Koninginnedag, dag van de arbeid, bevrijdingsdag, allemaal vrije dagen cadeau. Dat was dus tijd om allerlei leuke dingen te plannen en weer eens een lading vrienden te zien.

Op koniginnenacht is het in Utrecht enorm gezellig. De hele nacht rommelmarkt en overal kleine podia en gezelligheid. Ik vind het nog bijna leuker dan koninginnedag zelf, omdat dat 's nachts toch extra sfeer geeft. We hadden 's avonds al met vrienden op het terras van de Olivier afgesproken. Zodra de kroeg sloot, hebben we nog wat door de stad gezwalkt. Ik had blijkbaar bedacht dat we wel te voet naar huis konden: we hebben het gehaald hoor, maar vraag niet hoe! :)

De volgende dag werden we lekker laat en brak wakker, heerlijk lanterfantdagje! Op de vrijdag kwamen Emile, Marieke en Joost naar Utrecht voor een middagje shoppen! We hebben lekker gelunchd, geshopt, theetjes gekocht en gedronken en 's avonds op een terrasje wat gegeten. Was hartstikke leuk!

De zaterdag hebben we bij de ouders van Laurens gegeten. Mijn ouders waren er ook en we kregen foto's te zien van Kuala Lumpur. Erg indrukwekkend! De zus van Laurens en gezin woont daar nu voor een aantal jaartjes en Laurens ouders waren er net voor het eerst naartoe geweest. Toch wel een heel andere wereld.

De zondag zou ik eigenlijk gaan shoppen met Eline, het was koopzondag hier in het Utrechtse. Eline was een beetje ziek dus het shoppen ging niet door. Maar we hadden de Wii van Koen te leen en dat is echt té leuk! Tennis, Bowlen, golfen, we hebben de hele middag "gesport". Je zou denken dat het allemaal wel meevalt en weinig voorstelt maar de volgende dag had ik echt enorme spierpijn! Op maandagmiddag kwam Koen gezellig al vroeg naar Utrecht. We zijn even de stad in geweest voor een cadeautje voor Siets+Ivan en een nieuwe ringetje voor in mijn neus. Daarna gingen we naar winkelcentrum Overvecht om eindelijk de game winkel eens te bekijken. Ik had Koen daar al helemaal enthousiast over gemaakt, omdat ze bijvoorbeeld allemaal oude consoles, spellen en veel tweedehands spul verkopen. Het is niet heel groot, maar er is wel veeeeeeel leuks te zien en te koop. 

's Avonds hebben we uitgebreid de Wii fit getest: leeeeeeeeeeeeeeeeuk. Ik mag de Wii van Koen wel een poosje lenen, maar denk dat als ik genoeg geld heb gespaard er wel snel zelf een wil kopen. 't Is stiekum toch wel echt heeeel leuk! Had ik al genoemd dat het echt leuk is?

Op bevrijdingsdag naar Siets! De heenreis was een drama, ik werd door iedereen de verkeerde kant op gestuurd en heb bijna een uur rondgehobbeld in de buurt van Siets. Stom dat ik ook niet even had gecheckt op juiste telefoonnummers enzo! Ik kwam echt enorm chagrijnig bij Siets aan, meer boos op de mensen die me de verkeerde weg hadden gewezen, maar gelukkig waren er koffie, een vrolijke Ivan, Siets, Bas en de andere beesten :) Het was dan ook supergezellig en nu zijn we weer helemaal op de hoogte van elkaar! Kan ik nog beter meeleven met alle klusperikelen. En handig dat ik nu de weg weet voor de volgende keer, want de terugreis verliep zoooo soepel!

Volgende dag was het weer gewoon aan het werk zoals alle andere mensen!

Een Muis minder

Vorig weekend lag een van de "oudere" ratten er opeens wel heeel relaxed bij. Ze lag helemaal gestrekt en met de oogjes open, lekker op het zaagsel. Opeens drong het tot me door dat ze er iets té relaxed bij was en dood was. Heel akelig, vooral als je helemaal niet door hebt, dat zoiets staat te gebeuren. Arme Muis, ze was pas 1,5 jaar oud, nog niet héél oud dus. Ratten kunnen gemiddeld twee worden, soms nog wel wat ouder.


De meeste ratjes krijgen op een gegeven moment allerlei kwaaltjes en dan weet je dat het binnenkort weleens afgelopen kan zijn. Meestal krijgen ze kanker omdat ze toch uiteindelijk voor een groot deel afstammen van laboratoriumratten en er nog behoorlijk wat slechte invloeden op bepaalde lijnen bestaan. Met Muis was nog niks aan de hand. Ze had net oorontsteking gehad en nog een beetje een scheef kopje daardoor. Misschien was het achteraf toch wel iets in haar kopje zelf in plaats van oorontsteking?

Ik heb me maar getroost door veel op de site van Rattery in de Rats te kijken, waar Nuts en ZsaZsa vandaan komen, daar hebben ze op dit moment weer allemaal schattige jonge ratjes. Misschien komt er hier over een poosje wel weer een nieuwe "Muis" bij.

Gamend trainen

Men vroeg zich af hoe dat nou werkt, met de laptop op het stuur van een hometrainer, zodat je tegelijkertijd kunt fietsen, gamen en tv kijken. Nou zoals op bijgevoegde foto dus :) Het werkt boven verwachting, tijdens een potje WOW is het helemaal niet erg om een beetje in beweging te zijn en je merkt het ook nauwelijks. Ik probeer wel telkens de weerstand hoger te zetten, want het is toch enigszins anders dan fietsen tegen de wind in bijvoorbeeld. En zodra ik klaar ben met fietsen, rijd ik de fiets weer uit de doorloop, zodat we er geen last van hebben. Het lijkt wel een slechte reclame!

Aanval op de Hatmobile

Toen ik net thuis was en we nog een beetje aan het overleggen waren wat we qua eten gingen doen (Koen was er ook: gezellig) ging opeens de bel. We hebben zo'n intercomsysteem waarbij je ziet wie er in de portiek staat: twee politieagenten. Ik riep van verbazing "he politie", wat ze natuurlijk gewoon konden horen.
Twee agenten met serieuze gezichten kwamen naar boven, dan sta je even met je mond vol tanden, er kan van alles aan de hand zijn. Ik had in eerste instantie in mijn hoofd dat er vast ergens iets gebeurd was en ze kwamen vragen of ik iets had gezien. Maar ja dan bellen ze bij iedereen aan en niet specifiek bij mij. Rare gedachte dus.
"Bent u de eigenaar van een grijze Mazda?", vroeg de vriendelijke vrouwelijke agente. Toen dacht ik in eerste instantie dat mijn auto vast in de prak gereden was of iets dergelijks...waah. Ze zei iets over dat er een ruitje ingetikt was, dus ik was in eerste instantie erg opgelucht. Dat valt nog te overleven. Toen het goed doordrong, zei ze dat er drie ruitjes ingetikt waren! Ik kon het me nog niet voorstellen. Waarom zouden er uitgerekend bij mij barreltje maar liefst drie ruiten ingetikt zijn? Raar idee: ik heb nog van die handmatige dingetjes om de deuren te openen, maar ja weten die lui veel.
De agente nam wat gegevens op en als het goed is ligt er morgen een proces verbaal voor me klaar. Prettig dat dat allemaal meteen geregeld werd. We liepen mee om even naar de auto te gaan kijken. Het was echt een ravage! Aan de kant van de bestuurder, bijrijder en rechtsachter waren de ruiten volledig ingeslagen. Overal lag glas, voornamelijk ook ín de auto. Dan dringt zoiets pas echt tot je door. Gelukkig is er niks dramatisch meegenomen: een hoesje cd's waar helaas wel een paar orginele cd's in zaten volgens mij, voor de rest copietjes. Wellicht ook nog een oude zonnebril.
Het volgende dat je dan moet doen is je papieren opzoeken en de verzekering bellen. Een bandje met de mededeling "Vanaf morgenvroeg om 8u kunt u ons weer bereiken." Er was ook een nummer van een noodcentrale wat ik kon bellen. Klinkt heftig maar toch maar gedaan. Geen nieuwe info alleen het nummer van de Carglass. Inmiddels kwam ik er al wel achter dat ik in elk geval mijn eigen risico kwijt zou zijn: flinke smak geld :(
De mevrouw van de Carglass was heel aardig en medelevend. Ze kon een monteur bellen, maar het regende. Of ik naar het Carglass center kon komen. De ruiten waren niet op voorraad, er zouden plexiglas noodruitjes in worden gezet. Of ik over een halfuurtje op de vestiging op een of ander industrieterrein kon zijn en de kosten van drie ruitjes werde netjes opgenoemd. Dramatisch veel geld. Gelukkig ben ik verzekerd, maar ik las al iets over een maximum. Het werd me even teveel, ik begon me af te vragen of ik nog wel in de auto kon rijden, overal lag immers glas. We hadden ook nog niet eens gegeten. Wat nou als de kosten van de reparatie hoger zijn als de dagwaarde van je auto? De mevrouw had het nog nooit gehoord en achtte het niet waarschijnlijk. Ik had afgesproken om een uur later bij de Carglass te zullen zijn voor de noodruitjes. We hebben maar wat eten naar binnen geschoven, een lading karton op de stoelen gelegd en zijn gaan rijden.

Inmiddels zitten we weer thuis na een avondje carglass. Wat een drama zeg. Omdat een of andere malloot denkt dat er wat te halen viel in mijn hatmobile, ben ik een lading spaargeld kwijt, of misschien zelfs mijn auto! Het is natuurlijk "slechts" materiële schade, maar toch ben ik hevig ontdaan. Mijn mooie autootje... Ik kan het nog niet helemaal bevatten. Ben benieuwd wat de verzekering me morgen gaat vertellen. To be continued.

Update 23-1: De man van Budgio gaf aan dat ruitschade gewoon gedekt is en ik alleen mijn eigen risico kwijt ben. Tevens zit er volgens hem geen maximum aan dekking van ruitschade. Bizar: in de polis staat iets anders...ik houd nog maar even een slag om de arm.

Rattel

De "nieuwe ratjes" hebben zich inmiddels helemaal aangepast en voelen zich volgens mij ook echt thuis. Ze zijn flink gegroeid, al zijn ze niet groter geworden dan de ratten die ik al had. Vreemd want de ratten bij de rattery waren echt anderhalf keer zo groot als mijn ratjes. Ik geef ze nu ander voer, omdat ik het idee had dat ze echt heel dunnetjes bleven.


Je merkt dat ze vanaf hun geboorte echt heel veel in aanraking zijn geweest met mensen, ze zijn weer heel veel tammer dan de twee oude besjes. Ik heb ook echt het idee dat ze me herkennen. Als ik voor de kooi ga staan of voor de bank waarin ze soms mogen scharrelen, rennen ze meteen op me af en klimmen ze het liefst meteen op mijn schouder. Wat ze ook graag doen is je handen wassen. Waar ik voorheen altijd ratjes had die druk bezig waren zichzelf en hun soortgenootjes te poetsen, doen deze twee dametjes dat ook bij mij! Ze proberen mijn vingers/hand vast te pakken en beginnen druk te schrobben :)


De twee oude ratjes lijken ook wel weer op te leven door die twee schavuiten. Helaas heeft ook Muis oorontsteking gehad, waar ze inmiddels gelukkig weer van hersteld is dankzij een antibioticakuurtje van de dierenarts. Ondanks hun leeftijd lijkt het gelukkig verder goed met ze te gaan. Hoewel ze in de bank niet zo druk zijn als de twee jongsten en ze af en toe lekker luieren en gaan zitten tukken samen.

Zodra ik dan met mijn camera in de buurt van de bank ga staan om een poging te doen leuke kiekjes van de dames te maken, krijg je dit soort taferelen:


Nuts en ZsaZsa proberen uit alle macht zo ver mogelijk bij me in de buurt te komen om een beetje aandacht te krijgen.

Vakantie!

In december had ik "helaas" nog een flink aantal vrije dagen over! Na de Jurix conferentie heb ik dus lekker vrij genomen om bij te komen en allerlei leuke dingen te gaan doen waar je normaal niet aan toekomt!

Zoals:
- klussen (geen kwast aangeraakt..)
- écht grondig opruimen (verder dan wasjes draaien, afwassen en stofzuigen ben ik niet gekomen..)
- uitgebreid recepten uittesten uit een van de vele kookboeken in de boekenkast (Laurens heeft errug vaak gekookt! en ik heb geen kookboek opengeslagen..)

Kortom, heb ik eindelijk eens al die dingen kunnen doen waar je normaal niet aan toekomt :) Ondanks het feit dat ik niets van mijn nuttige lijstje heb gedaan, heb ik wel veel gewinkeld, met vrienden/vriendinnen afgesproken, naar Waalwijk gereden en dus bij pap, mam en Koen geweest en veel gesport!

Ben weer eens begonnen met een hardloopschema voor beginners en dat ging redelijk goed. Momenteel zou ik alweer een duurloopje van 15 minuten mogen doen en dat terwijl je met setjes herhalingen als 1 minuut joggen, 1 minuut wandelen begint!
Tevens heb ik sinds een poosje een hometrainer en dat werkt erg goed om na een drukke werkdag wat beweging mee te pakken. Een foto van mij op de hometrainer+ laptop volgt! Je kon het stuur van de hometrainer namelijk zodanig vastzetten dat er een ikea laptopstandaard + laptop en muismat en muis op kunnen rusten. Zo kan ik dus gamen/internetten/werken en sporten tegelijk...ideaal.


Ook zijn Laurens en ik met kerst een paar daagjes naar Antwerpen geweest, wat heerlijk was. We zijn afgelopen zomer op de dag vóór Graspop een nachtje in een hotel geweest wat echt enorm goed beviel. Het betreft het Scandic hotel in Antwerpen, het pand ziet er vanaf de buitenkant niet uit en ligt ook niet echt midden in de stad, maar de kamers en het eten zijn echt heel goed. Met de tram zit je ook zo in hartje centrum. Op tweede kerstdag zijn in Antwerpen de winkels open, dus dan kun je naast de stad bekijken ook nog eens wat winkels inhoppen en hier en daar koffie drinken. We hadden een enorm vakantiegevoel ook al was het niet heel lang.


Verder heb ik eindelijk die nieuwe laarzen besteld die ik al een poosje wil hebben, bij de shoemegastore in Duitsland. Hartstikke duur om op te laten sturen en helaas paste de maat 39 die ik besteld had niet! De meneer van de winkel belde me gelukkig op met instructies om mijn voeten op te meten zodat een eventuele andere maat toch echt zeker zou passen. Ook gaf hij aan dat ik kon proberen de huidige laarzen door te verkopen, zodat ik niet weer 20 euro aan verzendkosten kwijt zou zijn. Ik heb ze meteen op marktplaats gezet en het voet-meet-advies opgevolgd. Gelukkig is maat 38 inmiddels binnengekomen en zitten ze als gegoten. Helaas had ik slechts 3 reacties op marktplaats die veels te laag boden en kon ik het eerst ontvangen paar laarzen alsnog beter terugsturen. Wel iets om in je achterhoofd te houden als je online iets als schoenen gaat bestellen.

Jurix in Florence

In december moest ik voor mijn werk bijna een week naar Florence met een aantal collega's. Bepaald geen straf, maar het was natuurlijk vooral werken en geen vakantie. We gingen daarheen vanwege Jurix: the 21st International Conference on Legal Knowledge and Information systems. Daar was een paper over ons werk geaccepteerd, dus mochten we er heen.
We vertrokken op maandag, al redelijk bijtijds, helaas hadden we ruim 2 uur vertraging. Toch bleef er na de vlucht toch wat tijd over om nog even Florence in te gaan met zijn allen en zodoende wat van de stad te kunnen zien.


We hadden het weer erg goed getroffen en hebben zelfs even op een terrasje kunnen zitten (wat wel snel koud werd, maar toch!).

De volgende dag hadden we de hele dag een bijeenkomst over ontologieën, waar enkelen van ons ook een verhaaltje moesten houden. Het was in een plaatsje net buiten Florence, op een berg waar we met de bus heengingen. Altijd interessant, al kwam er niet veel echt nieuwe informatie voorbij. 's Avonds gingen we in datzelfde plaatsje eten. We moesten met de bus nog een stukje de heuvel op en vervolgens een flink steil pad volgen. Ik was behoorlijk buiten adem maar het uitzicht over Florence was echt fantastisch!


De volgende dag hadden we 's ochtends en 's middags workshops, tussendoor hebben we wat tijd kunnen besteden aan onze presentatie die op de vrijdag zou worden gehouden door Joost. Het was erg leuk om een paar oud-CKI'ers en mijn afstudeerbegeleider Henry Prakken daar tegen te komen. Verder waren er nog meer bekende gezichten van mensen die ik tijdens eerdere meetings en conferenties had ontmoet. Genoeg bij te praten dus, al moet je daar naar mijn idee wel even inkomen.

De presentatie van ons paper op de vrijdag leverde flink wat voer voor discussie op. Hadden we al wel verwacht van tevoren :) Al met al wel weer wat nuttige reacties gekregen.


Zaterdag was er uiteindelijk nog een workshop dag die niet al te boeiend was. Wat wel prettig was: we hadden eindelijk internet én stroom! Tijd om even de mail te controleren en beantwoorden dus.

De lunches tijdens de conferentie en de workshops waren in buffetvorm en er zat altijd wel wat voor de "vegahippies" bij. Het avondeten was voor mij niet altijd even aantrekkelijk (zacht uitgedrukt...ik kon echt wel janken af en toe!). De nadruk lag op enorme hoeveelheden 'Bistecca Fiorentina' en die vegetariërs, daar begrepen ze volgens mij geen snars van. Voor mij is het dus niet een stad om tijdens een vakantie te bezoeken met heerlijke diners in het vooruitzicht. Ik denk dat mijn lieve vriendje zich juist in een walhalla zou wanen wat dat betreft :)
Wat nog leuk is om te noemen, is dat we op een gegeven moment in een klein zaakje belandden waar je rum kon drinken. Ik wist niet dat er zoveel soorten rum bestonden, was erg leuk en zorgde voor de nodige diepzinnige maar ook jolige opmerkingen!


Zondag geen conferentie en workshops meer: we gingen we naar het Uffizi; een ochtendje kunst kijken! Was erg indrukwekkend, er hingen mooie stukken tussen. 's Middags hadden mijn collega's een lunchafspraak met wat Italianen, waar ik gelukkig niet bij hoefde te zijn. Ik heb die middag heerlijk in mijn eentje door Florence gelopen en een pizza gegeten! Jummmmmmmmmmmm! Zo'n middagje in mn uppie was even een welkome afwisseling na zoveel sociaal gedrag.


Aan het eind van de middag was het alweer tijd de koffers op te halen en terug te vliegen naar ons eigen Nederlandje! Na zo'n leuke en erg indrukwekkend week, was ik erg blij om weer lekker thuis te zijn, het was achteraf ook wel behoorlijk vermoeiend.