Verjaardagen

Afgelopen zaterdagmiddag zijn we eerst naar Waalwijk geweest om mams verjaardag te vieren. Dat was heel erg leuk, aangezien ik natuurlijk mijn nieuwe camera bij me had, hier even een foto van Neel en mij:



En Babseflapse wou ook graag even op de foto (kostte wel even wat moeite om haar zo mooi stil te laten zitten!):



Na een enorme lading friet en snacks (jummmmm) zijn we door gegaan naar de volgende verjaardag in Nootdorp. Uiteindelijk dus een heel druk maar gezellig dagje.

Ik heb maar meteen even wat ontbrekende foto's aan mijn blog toegevoegd: de nieuwe badkamer en de nieuwe plant!

Nieuwe kiekjes!

Joepieeeee...... ik heb een nieuwe camera, ik kan weer kiekjes maken!
De no-claim - waar ik al helemaal niet meer op had gerekend, kwam binnen: tijd om een nieuwe camera te kopen. Anders zou het no-claim geld namelijk gewoon op de hoop komen en langzaamaan verdwijnen, eeuwig zonde natuurlijk!

Het is uiteindelijk de Canon powershot SX100 IS geworden. De 8 mp en 10x optische zoom waren de doorslaggevende factoren (al is het ook prettig dat ie in een hoesje, in mijn handtasje past).



Bij de mediamarkt had ik 'm in eerste instantie bijna gekocht, "gelukkig" was ie daar niet op voorraad. Bij TopDeals in Zeist was ie namelijk heel veel goedkoper, nog een leuke meevaller dus.

Ongeval Nieuwmarkt

Afgelopen donderdag hadden we een etentje vanwege het afscheid van een collega. Was heel gezellig en speciaal voor deze gelegenheid was onze allerliefste ex-collega (snif snotter) Joppie ook gekomen. Na een avondje bijkletsen, lekker eten en de nodige drankjes gedronken te hebben, vertrokken we richting metrostation Nieuwmarkt. Nog een beetje jolig nakletsend, kreeg Joppie opeens een zeer verschrikte uitdrukking op haar gezicht die ik echt nooit meer zal vergeten. Achter ons hoorde ik de metro luid toeteren (alsof de toeter bleef hangen) en tussendoor een vage doffe bonk. Er was gewoon zojuist iemand voor de metro gesprongen! Ik had het niet eens gezien, maar het meemaken zorgde al voor een enorme schrik en een heel naar gevoel.

In een notendop was dit het verhaal, ik was er het hele weekend nog behoorlijk van onder de indruk. Het bijbehorende bericht dat door de media naar buiten werd gebracht was zo mogelijk nog beknopter. Slechts een foto en een regel tekst:



AMSTERDAM - Snelle hulpverlening bij dodelijk ongeval Metro Nieuwmarkt Amsterdam

Bor en Hetty - continued

Even een korte update: De hatmobile is vandaag gekeurd bij garage Mayer aan de amsterdamsestraatweg en er was helemaal niets aan de hand! Joepieeeeeeeee! Meneer Mayer (de vriendelijke meneer die me hielp) beaamde dit met een flauw lachje en een "helaas niet nee". Ben helemaal opgelucht nu.

We zijn ook gaan kijken naar een tweedehands opel astra station, die echt heel goedkoop was. Het leek eerst alsof hij niet wou starten, uiteindelijk lukte dat wel, hetzij moeizaam. Misschien kwam het door de enorme sneeuwbui, maar toch geen goede eerste indruk. Zodoende was het toch Bor die mee terug naar huis mocht.

Rage of Mages - continued

Ooit was ik helemaal verslaafd aan de game Rage of mages en sinds een poosje ben ik in WoW overgestapt naar een mage en helemaal verknocht!
Mijn mage is nu level 62 en gaat zeker eerder level 70 worden dan mijn level 67 hunter. Het gaat smoother dan smooth in de Outlands nu! Een screenshot van deze nieuwe aanwinst mag natuurlijk niet ontbreken, hierbij Syrena:



Ze ziet er nog niet heel erg "magy" uit, maar aangezien ik als profession tailoring heb en daar nog flink aan moet werken, komt de fancy gear vanzelf!

De avonturen van Bor en Hetty

Eerst een korte uitleg: Bor en Hetty zijn onze auto's, barrels, scheurijzers. Hetty is mijn Mazda 121, type bolhoedje. Al is de term "hatmobile" die de enige echte bruzzio heeft bedacht natuurlijk veel flitsender. Hier een foto van een jaar geleden toen ik de hatmobile net had en vol trots in Waalwijk heb geshowt en gewassen:



Bor is een enorme, doch luxe Ford mondeo stationwagon die op diesel loopt en daardoor een hoop gebrom en bombarie maakt als hij weg moet rijden. Moppersmurf om het in Albert Heijn smurfenmanie-termen uit te drukken (Iemand ruilen? Hier 3 stuks!)

Hetty moet heel binnenkort een nieuwe apk en nu heb ik helemaal garagestress. Ik heb geen adresje/mannetje/oompje/kennisje die ervoor zorgt dat mijn autootje glansrijk, zonder veel kosten en onnodige poespas door de keuring komt. De reviews op Autoweek.nl kunnen me ook niet bepaald opbeuren. Enorm veel verhalen over oplichterij, ladingen onderdelen die besteld worden, maar maanden later pas aankomen en prijsafspraken die niet worden nagekomen.

Toch komt 19 april wel erg dichtbij en ben ik maar begonnen met bellen naar garages die me wel geschikt leken. Bij het eerste telefoontje kreeg ik een allervriendelijkste receptionist aan de lijn die me welwillend te woord stond. Prijzen van de apk (19 euro: cheap zeg!), kleine beurt, grote beurt alles werd netjes uitgelegd. Maar ja, wat zegt een vriendelijke receptionist nou over de betrouwbaarheid van de monteur, de hoogte van de prijzen, de neiging van de betreffende garage om mij zoveel mogelijk geld af te troggelen? Na het tweede belletje was ik al niet veel wijzer: een uiterst norse man beantwoordde de telefoon en alle antwoorden waren even kortaf. Alleen de kosten van een apk kon hij me mededelen (44 euro... Waarom is dat verschil zo groot?). Een indicatie geven met betrekking tot de prijs van een beurt vond hij klinkklare onzin, daarvoor moest hij de auto natuurlijk eerst zien. Hoort een goede monteur juist supernors te zijn zodat hij al zijn vriendelijkheid in de auto steekt, in plaats van in naieve bellers? In elk geval weet ik zeker dat er bij deze tweede garage geen "overhead" wordt berekend, vanwege het feit dat ook extra service zoals een klantvriendelijke-receptionist- met-prettige-telefoonstem moet worden betaald.

Een rondje Autoboulevard Overvecht bood ook niet veel uitkomst, we kwamen van alles tegen: van opdringerige verkopers tot shabby bakken die voor idioot hoge prijzen aangeboden werden. Ik hoopte zo wat meer de sfeer op te kunnen snuiven, maar vond eigenlijk maar één garage enigszins OK overkomen. En wat moet je nou met schreeuwende teksten als "APK klaar terwijl u wacht"? Moet ik Hetty toch maar naar de norse meneer brengen? Twijfels alom, ik ben er nog niet uit!

Ook Bor is zijn toekomst niet zeker, hij gaat hoogstwaarschijnlijk binnenkort worden ingeruild worden voor een benzineauto. Al is er ook nog heel wat twijfel over wat voor merk, type, grootte en de hamvraag: bij welke garage/dealer? De huidige auto op marktplaats zetten of toch inruilen? De ene verkoper doet zo een telefonische toezegging van 500 euro, de ander wil de auto eerst zien en kan er echt niets over zeggen. "Zo werkt dat nou eenmaal niet".
Wat is nou het goede antwoord als je op zoek bent naar een leuke tweedehands benzineauto die eigenlijk niks mag kosten en je ook zoveel mogelijk voor je huidige auto wil ontvangen?

Voor nu staan Bor en Hetty nog nietsvermoedend naast elkaar op de parkeerplaats in afwachting van wat er komen gaat. Als iemand nog een goed kennisje/vriendje/mannetje/adresje weet in Utrecht, houden ze zich aanbevolen!

Op naar de lente!

Het is vandaag heerlijk weer: niet te koud, zelfs een waterig zonnetje! Jaaaaa rennen!!! "Rennen, waarheen dan?" krijg ik te horen van mensen die dat maar niks vinden. Ik begin het daarentegen echt weer leuk te vinden. Gekkigheid!

Aangezien het afvallen alweer een poosje bleef steken en er toch al sprake was van vele verloren kilo's, waren er geen excuses meer om de stoute (hardloop)schoenen niet aan te hoeven trekken! Jawel sinds zondag 3 februari heb ik mijn verloren gewaande liefde voor hardlopen nieuw leven in geblazen en ben ik begonnen met een blokje om. Op zondag om een statement te maken dat niet alle goede voornemens perse op maandag, na het weekend, hoeven te beginnen.
Op myasics.nl (schaamteloze reclame, er zijn wel meer sites die dat aanbieden) kun je een aantal gegevens invoeren en rolt er vervolgens een prachtig mooi hardloopschema uit, waarmee je verantwoord kunt trainen om een bepaald doel te bereiken. In mijn geval is het doel in eerste instantie om 5 km te kunnen hardlopen. Zodra dat lukt, is er vast wel weer een nieuw doel te bedenken.

Het gaat echt al best goed, al merk ik dat ik het liefst 's avonds laat een blokje om ren en ik de sets in mijn schema waarbij ik vlot moet rennen totaal niet leuk vindt. Alsof mijn beentjes niet sterk genoeg zijn om de rest voort te bewegen in een tempo dat overigens nauwelijks vlot genoemd mag worden. Na een training met vlotte stukken, ben ik meestal niet tevreden en zelfs een beetje chagrijnig.
Zo ook vandaag stond er een intervaltraining met diverse vlotte sets op het programma. Maar dat waterige zonnetje deed me toch overhalen om 's middags te gaan rennen. Een combinatie van twee kwaden: vlot en middag, eigenlijk gedoemd te mislukken. Maar wonder boven wonder ging het echt heel redelijk! Het vlotte deel ging echt best vlot en het feit dat het middag was deed me deze keer weinig. Het was een heerlijk gevoel, wellicht ook door het lekkere weer. Een collega zei laatst dat ze de lente al kon ruiken. Dat had ik nu ook tijdens mijn loopje: in de verte kon je de geur van de lente ruiken. Als iemand me de volgende keer weer minachtend vraagt: "rennen, waarheen dan?", dan antwoord ik: "naar de lente natuurlijk!".