Aanval op de Hatmobile

Toen ik net thuis was en we nog een beetje aan het overleggen waren wat we qua eten gingen doen (Koen was er ook: gezellig) ging opeens de bel. We hebben zo'n intercomsysteem waarbij je ziet wie er in de portiek staat: twee politieagenten. Ik riep van verbazing "he politie", wat ze natuurlijk gewoon konden horen.
Twee agenten met serieuze gezichten kwamen naar boven, dan sta je even met je mond vol tanden, er kan van alles aan de hand zijn. Ik had in eerste instantie in mijn hoofd dat er vast ergens iets gebeurd was en ze kwamen vragen of ik iets had gezien. Maar ja dan bellen ze bij iedereen aan en niet specifiek bij mij. Rare gedachte dus.
"Bent u de eigenaar van een grijze Mazda?", vroeg de vriendelijke vrouwelijke agente. Toen dacht ik in eerste instantie dat mijn auto vast in de prak gereden was of iets dergelijks...waah. Ze zei iets over dat er een ruitje ingetikt was, dus ik was in eerste instantie erg opgelucht. Dat valt nog te overleven. Toen het goed doordrong, zei ze dat er drie ruitjes ingetikt waren! Ik kon het me nog niet voorstellen. Waarom zouden er uitgerekend bij mij barreltje maar liefst drie ruiten ingetikt zijn? Raar idee: ik heb nog van die handmatige dingetjes om de deuren te openen, maar ja weten die lui veel.
De agente nam wat gegevens op en als het goed is ligt er morgen een proces verbaal voor me klaar. Prettig dat dat allemaal meteen geregeld werd. We liepen mee om even naar de auto te gaan kijken. Het was echt een ravage! Aan de kant van de bestuurder, bijrijder en rechtsachter waren de ruiten volledig ingeslagen. Overal lag glas, voornamelijk ook ín de auto. Dan dringt zoiets pas echt tot je door. Gelukkig is er niks dramatisch meegenomen: een hoesje cd's waar helaas wel een paar orginele cd's in zaten volgens mij, voor de rest copietjes. Wellicht ook nog een oude zonnebril.
Het volgende dat je dan moet doen is je papieren opzoeken en de verzekering bellen. Een bandje met de mededeling "Vanaf morgenvroeg om 8u kunt u ons weer bereiken." Er was ook een nummer van een noodcentrale wat ik kon bellen. Klinkt heftig maar toch maar gedaan. Geen nieuwe info alleen het nummer van de Carglass. Inmiddels kwam ik er al wel achter dat ik in elk geval mijn eigen risico kwijt zou zijn: flinke smak geld :(
De mevrouw van de Carglass was heel aardig en medelevend. Ze kon een monteur bellen, maar het regende. Of ik naar het Carglass center kon komen. De ruiten waren niet op voorraad, er zouden plexiglas noodruitjes in worden gezet. Of ik over een halfuurtje op de vestiging op een of ander industrieterrein kon zijn en de kosten van drie ruitjes werde netjes opgenoemd. Dramatisch veel geld. Gelukkig ben ik verzekerd, maar ik las al iets over een maximum. Het werd me even teveel, ik begon me af te vragen of ik nog wel in de auto kon rijden, overal lag immers glas. We hadden ook nog niet eens gegeten. Wat nou als de kosten van de reparatie hoger zijn als de dagwaarde van je auto? De mevrouw had het nog nooit gehoord en achtte het niet waarschijnlijk. Ik had afgesproken om een uur later bij de Carglass te zullen zijn voor de noodruitjes. We hebben maar wat eten naar binnen geschoven, een lading karton op de stoelen gelegd en zijn gaan rijden.

Inmiddels zitten we weer thuis na een avondje carglass. Wat een drama zeg. Omdat een of andere malloot denkt dat er wat te halen viel in mijn hatmobile, ben ik een lading spaargeld kwijt, of misschien zelfs mijn auto! Het is natuurlijk "slechts" materiële schade, maar toch ben ik hevig ontdaan. Mijn mooie autootje... Ik kan het nog niet helemaal bevatten. Ben benieuwd wat de verzekering me morgen gaat vertellen. To be continued.

Update 23-1: De man van Budgio gaf aan dat ruitschade gewoon gedekt is en ik alleen mijn eigen risico kwijt ben. Tevens zit er volgens hem geen maximum aan dekking van ruitschade. Bizar: in de polis staat iets anders...ik houd nog maar even een slag om de arm.

Rattel

De "nieuwe ratjes" hebben zich inmiddels helemaal aangepast en voelen zich volgens mij ook echt thuis. Ze zijn flink gegroeid, al zijn ze niet groter geworden dan de ratten die ik al had. Vreemd want de ratten bij de rattery waren echt anderhalf keer zo groot als mijn ratjes. Ik geef ze nu ander voer, omdat ik het idee had dat ze echt heel dunnetjes bleven.


Je merkt dat ze vanaf hun geboorte echt heel veel in aanraking zijn geweest met mensen, ze zijn weer heel veel tammer dan de twee oude besjes. Ik heb ook echt het idee dat ze me herkennen. Als ik voor de kooi ga staan of voor de bank waarin ze soms mogen scharrelen, rennen ze meteen op me af en klimmen ze het liefst meteen op mijn schouder. Wat ze ook graag doen is je handen wassen. Waar ik voorheen altijd ratjes had die druk bezig waren zichzelf en hun soortgenootjes te poetsen, doen deze twee dametjes dat ook bij mij! Ze proberen mijn vingers/hand vast te pakken en beginnen druk te schrobben :)


De twee oude ratjes lijken ook wel weer op te leven door die twee schavuiten. Helaas heeft ook Muis oorontsteking gehad, waar ze inmiddels gelukkig weer van hersteld is dankzij een antibioticakuurtje van de dierenarts. Ondanks hun leeftijd lijkt het gelukkig verder goed met ze te gaan. Hoewel ze in de bank niet zo druk zijn als de twee jongsten en ze af en toe lekker luieren en gaan zitten tukken samen.

Zodra ik dan met mijn camera in de buurt van de bank ga staan om een poging te doen leuke kiekjes van de dames te maken, krijg je dit soort taferelen:


Nuts en ZsaZsa proberen uit alle macht zo ver mogelijk bij me in de buurt te komen om een beetje aandacht te krijgen.

Vakantie!

In december had ik "helaas" nog een flink aantal vrije dagen over! Na de Jurix conferentie heb ik dus lekker vrij genomen om bij te komen en allerlei leuke dingen te gaan doen waar je normaal niet aan toekomt!

Zoals:
- klussen (geen kwast aangeraakt..)
- écht grondig opruimen (verder dan wasjes draaien, afwassen en stofzuigen ben ik niet gekomen..)
- uitgebreid recepten uittesten uit een van de vele kookboeken in de boekenkast (Laurens heeft errug vaak gekookt! en ik heb geen kookboek opengeslagen..)

Kortom, heb ik eindelijk eens al die dingen kunnen doen waar je normaal niet aan toekomt :) Ondanks het feit dat ik niets van mijn nuttige lijstje heb gedaan, heb ik wel veel gewinkeld, met vrienden/vriendinnen afgesproken, naar Waalwijk gereden en dus bij pap, mam en Koen geweest en veel gesport!

Ben weer eens begonnen met een hardloopschema voor beginners en dat ging redelijk goed. Momenteel zou ik alweer een duurloopje van 15 minuten mogen doen en dat terwijl je met setjes herhalingen als 1 minuut joggen, 1 minuut wandelen begint!
Tevens heb ik sinds een poosje een hometrainer en dat werkt erg goed om na een drukke werkdag wat beweging mee te pakken. Een foto van mij op de hometrainer+ laptop volgt! Je kon het stuur van de hometrainer namelijk zodanig vastzetten dat er een ikea laptopstandaard + laptop en muismat en muis op kunnen rusten. Zo kan ik dus gamen/internetten/werken en sporten tegelijk...ideaal.


Ook zijn Laurens en ik met kerst een paar daagjes naar Antwerpen geweest, wat heerlijk was. We zijn afgelopen zomer op de dag vóór Graspop een nachtje in een hotel geweest wat echt enorm goed beviel. Het betreft het Scandic hotel in Antwerpen, het pand ziet er vanaf de buitenkant niet uit en ligt ook niet echt midden in de stad, maar de kamers en het eten zijn echt heel goed. Met de tram zit je ook zo in hartje centrum. Op tweede kerstdag zijn in Antwerpen de winkels open, dus dan kun je naast de stad bekijken ook nog eens wat winkels inhoppen en hier en daar koffie drinken. We hadden een enorm vakantiegevoel ook al was het niet heel lang.


Verder heb ik eindelijk die nieuwe laarzen besteld die ik al een poosje wil hebben, bij de shoemegastore in Duitsland. Hartstikke duur om op te laten sturen en helaas paste de maat 39 die ik besteld had niet! De meneer van de winkel belde me gelukkig op met instructies om mijn voeten op te meten zodat een eventuele andere maat toch echt zeker zou passen. Ook gaf hij aan dat ik kon proberen de huidige laarzen door te verkopen, zodat ik niet weer 20 euro aan verzendkosten kwijt zou zijn. Ik heb ze meteen op marktplaats gezet en het voet-meet-advies opgevolgd. Gelukkig is maat 38 inmiddels binnengekomen en zitten ze als gegoten. Helaas had ik slechts 3 reacties op marktplaats die veels te laag boden en kon ik het eerst ontvangen paar laarzen alsnog beter terugsturen. Wel iets om in je achterhoofd te houden als je online iets als schoenen gaat bestellen.

Jurix in Florence

In december moest ik voor mijn werk bijna een week naar Florence met een aantal collega's. Bepaald geen straf, maar het was natuurlijk vooral werken en geen vakantie. We gingen daarheen vanwege Jurix: the 21st International Conference on Legal Knowledge and Information systems. Daar was een paper over ons werk geaccepteerd, dus mochten we er heen.
We vertrokken op maandag, al redelijk bijtijds, helaas hadden we ruim 2 uur vertraging. Toch bleef er na de vlucht toch wat tijd over om nog even Florence in te gaan met zijn allen en zodoende wat van de stad te kunnen zien.


We hadden het weer erg goed getroffen en hebben zelfs even op een terrasje kunnen zitten (wat wel snel koud werd, maar toch!).

De volgende dag hadden we de hele dag een bijeenkomst over ontologieën, waar enkelen van ons ook een verhaaltje moesten houden. Het was in een plaatsje net buiten Florence, op een berg waar we met de bus heengingen. Altijd interessant, al kwam er niet veel echt nieuwe informatie voorbij. 's Avonds gingen we in datzelfde plaatsje eten. We moesten met de bus nog een stukje de heuvel op en vervolgens een flink steil pad volgen. Ik was behoorlijk buiten adem maar het uitzicht over Florence was echt fantastisch!


De volgende dag hadden we 's ochtends en 's middags workshops, tussendoor hebben we wat tijd kunnen besteden aan onze presentatie die op de vrijdag zou worden gehouden door Joost. Het was erg leuk om een paar oud-CKI'ers en mijn afstudeerbegeleider Henry Prakken daar tegen te komen. Verder waren er nog meer bekende gezichten van mensen die ik tijdens eerdere meetings en conferenties had ontmoet. Genoeg bij te praten dus, al moet je daar naar mijn idee wel even inkomen.

De presentatie van ons paper op de vrijdag leverde flink wat voer voor discussie op. Hadden we al wel verwacht van tevoren :) Al met al wel weer wat nuttige reacties gekregen.


Zaterdag was er uiteindelijk nog een workshop dag die niet al te boeiend was. Wat wel prettig was: we hadden eindelijk internet én stroom! Tijd om even de mail te controleren en beantwoorden dus.

De lunches tijdens de conferentie en de workshops waren in buffetvorm en er zat altijd wel wat voor de "vegahippies" bij. Het avondeten was voor mij niet altijd even aantrekkelijk (zacht uitgedrukt...ik kon echt wel janken af en toe!). De nadruk lag op enorme hoeveelheden 'Bistecca Fiorentina' en die vegetariërs, daar begrepen ze volgens mij geen snars van. Voor mij is het dus niet een stad om tijdens een vakantie te bezoeken met heerlijke diners in het vooruitzicht. Ik denk dat mijn lieve vriendje zich juist in een walhalla zou wanen wat dat betreft :)
Wat nog leuk is om te noemen, is dat we op een gegeven moment in een klein zaakje belandden waar je rum kon drinken. Ik wist niet dat er zoveel soorten rum bestonden, was erg leuk en zorgde voor de nodige diepzinnige maar ook jolige opmerkingen!


Zondag geen conferentie en workshops meer: we gingen we naar het Uffizi; een ochtendje kunst kijken! Was erg indrukwekkend, er hingen mooie stukken tussen. 's Middags hadden mijn collega's een lunchafspraak met wat Italianen, waar ik gelukkig niet bij hoefde te zijn. Ik heb die middag heerlijk in mijn eentje door Florence gelopen en een pizza gegeten! Jummmmmmmmmmmm! Zo'n middagje in mn uppie was even een welkome afwisseling na zoveel sociaal gedrag.


Aan het eind van de middag was het alweer tijd de koffers op te halen en terug te vliegen naar ons eigen Nederlandje! Na zo'n leuke en erg indrukwekkend week, was ik erg blij om weer lekker thuis te zijn, het was achteraf ook wel behoorlijk vermoeiend.