zaterdag 8 maart 2008

Op naar de lente!

Het is vandaag heerlijk weer: niet te koud, zelfs een waterig zonnetje! Jaaaaa rennen!!! "Rennen, waarheen dan?" krijg ik te horen van mensen die dat maar niks vinden. Ik begin het daarentegen echt weer leuk te vinden. Gekkigheid!

Aangezien het afvallen alweer een poosje bleef steken en er toch al sprake was van vele verloren kilo's, waren er geen excuses meer om de stoute (hardloop)schoenen niet aan te hoeven trekken! Jawel sinds zondag 3 februari heb ik mijn verloren gewaande liefde voor hardlopen nieuw leven in geblazen en ben ik begonnen met een blokje om. Op zondag om een statement te maken dat niet alle goede voornemens perse op maandag, na het weekend, hoeven te beginnen.
Op myasics.nl (schaamteloze reclame, er zijn wel meer sites die dat aanbieden) kun je een aantal gegevens invoeren en rolt er vervolgens een prachtig mooi hardloopschema uit, waarmee je verantwoord kunt trainen om een bepaald doel te bereiken. In mijn geval is het doel in eerste instantie om 5 km te kunnen hardlopen. Zodra dat lukt, is er vast wel weer een nieuw doel te bedenken.

Het gaat echt al best goed, al merk ik dat ik het liefst 's avonds laat een blokje om ren en ik de sets in mijn schema waarbij ik vlot moet rennen totaal niet leuk vindt. Alsof mijn beentjes niet sterk genoeg zijn om de rest voort te bewegen in een tempo dat overigens nauwelijks vlot genoemd mag worden. Na een training met vlotte stukken, ben ik meestal niet tevreden en zelfs een beetje chagrijnig.
Zo ook vandaag stond er een intervaltraining met diverse vlotte sets op het programma. Maar dat waterige zonnetje deed me toch overhalen om 's middags te gaan rennen. Een combinatie van twee kwaden: vlot en middag, eigenlijk gedoemd te mislukken. Maar wonder boven wonder ging het echt heel redelijk! Het vlotte deel ging echt best vlot en het feit dat het middag was deed me deze keer weinig. Het was een heerlijk gevoel, wellicht ook door het lekkere weer. Een collega zei laatst dat ze de lente al kon ruiken. Dat had ik nu ook tijdens mijn loopje: in de verte kon je de geur van de lente ruiken. Als iemand me de volgende keer weer minachtend vraagt: "rennen, waarheen dan?", dan antwoord ik: "naar de lente natuurlijk!".


Geen opmerkingen: